Kayıp

Pencereden bakıp, uzun boylu birinin yüzünü görmeye çalışır gibi, üst katını görmeye çabaladığım binalar, bir sis bulutunun ardında bugün. Sanki bir yaramazlık yapmışlar, suçlarını da biliyorlar üstelik... Kendilerini koruyacak bir büyüğün ardına saklanmışlar, öylece etrafı kolluyorlar.
Çoğu zaman, böyle bir sis bulutunun ardında saklı, başka bir gezegenin olduğunu umut ediyorum. Kelimelerin, tabirlerin gerektiği gibi kullanıldığı; insanların yalan söylerken yüzlerinin kızardığı; "elalem ne der?" diye sorana kadar, "vicdanım ne diyor?" diye haklınının sınandığı bir gezegen; olmalı!