5 Şubat 2014 Çarşamba

Hafıza

"İnsan yalnızlığın acemisi oldu mu, her yerde belli ediyor kendini" diye düşünüyordum, ütüsü çift şeritli bir yoldan hâllice gömleğine bakarken. Böyle anlarda gereksiz bir şefkat dalgası sarıyor içimi. Hani nerdeyse "çıkar, iki dakikada ütüleyeyim" diyeceğim. Demiyorum tabii. Pencereden bakıyorum onun yerine.
Dışarıda unutulmuş bir sonbahar sabahı var. Dün yaşanan yazdan kalma havayı, yeni doğmuş kardeşini gören bir çocuk gibi kıskanmış, yüzünü karartmış bir sabah. Çıkıp biri elinden tutmalı, "gel bak" demeli. Çünkü kardeşimi ilk gördüğümde bana öyle yapmışlardı. Yanımdaki devinimi fark edince çeviriyorum birden başımı. Kucağında bebek olan bir kadına yer vermiş, gidip çaprazımızda bir yerde durmuş. Sanki düşündüklerimden haberdarmış gibi bir gülümseme var yüzünde. Hem utangaç, hem affetmiş, hem de bu ilk değilmiş gibi. Hiç öyle bir gülümseme gördün mü ömründe bilmiyorum. Umarım ölmeden bir defa olsun rastlarsın öyle bir gülümsemeye.
Ben gözümü daha ondan ayırmamışken, yanımdan küçücük bir elin bir kuş misali omzuna konduğunu gördüm. Ben başımı çevirene kadar annesi çekti hemen. Elimi uzattım ben de, koydu ellerini avcuma. Hâlâ bir bebeğin bu kadar küçük elleri olmasına şaşırıyorum, yalan değil. Belki de bu yüzden şaşkınlıklarımın çoğundan kimseye bahsetmiyorum. Söylersem gülecekler bana da, "hadi canım" diyecekler... desinler. Ama yine de söylemiyorum.
Bir sonraki durakta iniyor. Ardından bakıyoruz annesinin kucağındaki bebekle birlikte. O yolu daha önce yürümüş gibi ilerliyor adımları. Bir yolu daha önce yürümüş insanları tanırım. Aynı yolu birkaç kere yürümüş her insan, kendi gibi birini tanır zaten kolaylıkla, konumuz bu değil. Bugünden sonra, dönüp duracak bir görüntü daha var artık hafızamda. Ama konumuz bu da değil. Asıl ben hafızamdaki bu kadar görüntüyle ne yapacağım bundan sonra?

2 yorum:

Mehmet Bilgehan Merki dedi ki...

izleyiciler gadget'ini "Ayarlar"da blog adresinde bir harf eklemesi yapıp "kaydet" dedikten sonra blogu görüntüleyip gadget'in yerine geldiğini gördükten sonra harfi silip "kaydet" tuşuyla normale döndürebilirsiniz. Sevgiler

Bir hayal kur dedi ki...

Ne kadar hoş anlatmışsınız. keyifle okudum. o minicik bedeblere, minicik ellere ayaklara ben de hala her gördüğümde şaşırırım:)