Aşk'ın sıfatı

Yanlış adamlar, yanlış zamanlar, yanlış aşklar...
Ya gerçekten yanlışlar, ya da onları yanlış yapan sensin. Yeni başlamanın verdiği heyecanla alttan almalar, sabırlı davranmalar, fedakârlıklar… Ve yaşandıkça tükenen onca şey. Sonrası elden düşme pişmanlıklar, “onun için şunu bile yaptım”lar. Yaşananlardan üzerine sinen lekeleri bir türlü yok edemeyen, çeşitli sıfatlarda aşklar. İmkânsızlar, yanlışlar.
Geriye dönüp baktığında ne var elinde? Ne kalmış onca zamanın, onca acının, onca lafın sözün ertesinde. Birkaç isli anı, yıllar sonra duyduğunda bile aynı ânı hatırlatacak şarkılar… O kadar işte, o kadar. Bir de sen. Belki de bir tek sen. O yüzden sıfat aranıp durma aşklarına. Aşk… başlı başına bir sıfat zaten. Kimi zaman yalan yanlış da olsa…


Şubat/2003