Telâş

Eve yaramaz bir çocuğun geleceğini öğrenen ev sahibi telâşıyla kaldırmıştım, içimde kırılacak ne varsa. Karşında öyle tehlikesiz, öyle korkusuz duruşum bundandı işte, sana anlatamasam da. Suskunluğum, durgunluğum bir alışkanlıktı ve ben, hiçbir alışkanlığımı kaldıramamıştım bir köşeye, ne kadar uğraşsam da. Bir gün, her şeyi yerli yerinde bulursan eğer gözlerime geldiğinde, işte o gün, yanımda olmaktan hiç korkma...