Yakup Kadri KARAOSMANOĞLU-Yaban
İnsan bazen kendine bile yabancı kalırken, diğer insanların bizi anlamasını istemek acaba bencillik mi? demişim sene geçen sene değil tabiki 22.10.2001.
Şu an aynı şeyi hala düşünüyorum…
Cengiz AYTMATOV-Toprak Ana
Savaş sırasında üç oğlunu, eşini savaşa gönderip, hepsini kaybeden ama yine de hayata yenilmeyen bir eş, bir ana. Kadın bütün ailesini teker teker kaybetmesine rağmen, yine de hayatı hiç bırakmıyor. Ya biz? Çok mu çabuk vazgeçiyoruz hayattan. Sanki hayattan vazgeçmek için tetikte bekliyoruz. Ama insan kendini değiştiremiyor. Daha kısası; kırılgan doğuyoruz ve kırılgan ölüyoruz. 18.10.2001
Değişemiyorum. Hala alıngan ve kırılganım. Belki daha da fazla…
1 Ekim 2001 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
kendimizi anlamamız başkalarının bizim üzerimizdeki düşünceleri üzerinden oluyor, bir biçimde... haklısınız.
ben sakin ama hassas olduğunuzu düşünüyorum. hayatı sorun etmeden olmuyor gibi:) savaşta kim bilir siz de hamsi ana olurdunuz:) savaş olmasın, kimse de sınanmasın:) yüksek perdeden konuşanlar genelikle dürençsiz çıkanlar, "kırılganlar" değil!
Yorum Gönder