11 Ağustos 2010 Çarşamba
Yansıma
Duvara yansıyan ağacın yaprakları, bir gölge oyunu oynar gibi salınıp duruyor kendi kendine. Belli bir ritimde, bir sağa bir sola kıvrılışlarını izliyorum, beyaz duvarın üzerinde. Çok hafif esen bir rüzgârın, kendisinden büyük yansımasını, bir masal dinler gibi, bir film izler gibi kabulleniyorum sessizce. Sabah güneşinin uğramadığı bir cam kenarından insanlara bakıyorum. Ve merak ediyorum, gölgesi duvara vuran yapraklar gibi, kim bilir onlar hangi rüzgârın yansımasını taşıyorlar üzerlerinde.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Onlar senin yansımanı merak ettiklerinde sen de onların yansımalarını göreceksin.
gölge gibi görünen herşeyn altında neler gizli aslında. tıpkı gölgenin bir gerçeği olduğu gibi, insanlarda neler neler saklıyor artlarında...
bir insanın gölgesi belki insanın gerçeğinden daha da etkili olabilir.
Yorum Gönder