Çocukluğumun arka bahçesinin vazgeçilmezi, yanıp sönen ışıklarına deli gibi sevindiğim ateş böcekleri. Ne varlığından, ne yokluğundan tam olarak emin olamadığım, ama ardından seke seke koşturdukça, oyunumuza katıldığını sandığım, karanlığın sevgilileri.
Ve çok nadiren rastlaşsak da, her defasında yüzümü güldüren uğur böcekleri. Dileklerime sahip çıkacağına inandığım, hep aynı tekerlemeyle uçup gitsin diye çırpındığım.
Sadece çiçekler değil güzel olan. Mutlu zamanları anımsatan ve insanı umutlandıran her şey güzel. Hesapsız ve kuralsız yanaşıp gönlüme, her minik anı ekleyip yanına, içimden taşan her şey.
21 Ocak 2010 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Yazılabilecek en güzel yazı..Yüreğine sağlık.
Yorum Gönder