Bazen bunaltıcı bir yavaşlıkla geçer günler. Beklediğin bir şey varmış da, bir türlü tüketemiyormuşsun gibi zamanı. Hep aynı yerde durduğunu sandığın akreple yelkovan. Yapılması gereken bir iş için inatlaşan kardeşler onlar. "O yapsın!" "Hayır o yapsın!"
Anne kızgınlıkla yerinden kalktığında duyulan pişmanlıklar. "Bırakın ben yaparım!" İşte o an, bir bakıyorsun ki, geç olmuş. Uzun uzun vakitleri, inatlaşarak elimizden almış zaman...
25 Aralık 2010 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Ben bu blogu çok seviyorum.
bu blogu her açtığımda Kazım Koyuncu ya bakıp altta yazan yazıyı okuyorum..ve zaman başlıklı bu postunda bugün daha anlamlı oldu bende .. zamansız ölümler de vardır..
ne güzel olmuş güzel yüzün... kelimelerin gibi sade ama çok şey anlatıyor...
Yorum Gönder