Cemre düştü havaya. Mevsimler nasıl da hızla akıp gidiyor aklım almasa da, baharın gelişine sevinenlerdenim bende. Özlediğim akşam üzerlerine kavuşmama az kaldı çünkü.
Sonbaharın gelişinde, umutlardan, iyi dileklerden bir şala ihtiyacım olacağını yazmıştım; bir şeylerden haberdarmışım gibi. Çetin bir kış oldu. Umutlarım miras kaldı yine, bahara, yaza.
Yeni yerler görme düşleri, yeni plânlar, istekler var fikrimde. Bahar geliyor, yeşeriyor düşlerim benim de. Kuşlar cıvıldaşıyor yine sabahları, gökyüzü yine mavi. Ne çok özlemişim bahara ait her şeyi.
Güzel bir mevsim, barındırdığı bütün güzellikleriyle geliyor. Mutluluğun baharı geliyor. Yazılmamış beyaz kağıtlar gibi... İlkokul arkadaşının hatıra defterine yazarken, kalbi kadar temiz o sayfayı ayırdığı için, teşekkür eder gibi... Küçük bir çocuğun yanaklarından, içtenlikle öper gibi.
Isınarak, ısıtarak geliyor bahar. Yine bildiğimiz, tanıdığımız şekliyle. İyi ki geliyor, iyi ki...
Şubat/2008
25 Şubat 2008 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder