Kendinden kaçabileceğini sanmak

Anlatacak çok şey vardı. Ama öylesine yorgunum ki, vazgeçtim. Kendimi son günlerde ne kadar sık yorgun hissettiğimi farkettim. Aklıma gelen cümleleri aynı anda silmeye çalıştığımı; kendimi tekrar ettiğimi düşündüğümü ve bundan rahatsız olduğumu; sürekli planlar yaptığımı ve rüyalarım da dahil olmak üzere o planlara yetişmeye çabalayıp durduğumu; uzaklaşmak isterken kendimi hep kalabalıkların ortasında bulduğumu; okuduğum haberlere, gördüğüm görüntülere, duyduğum cümlelere, kalbimin de, aklımın da artık dayanmadığını farkettim.
Kafamın içi o kadar uğultulu ki. Kocaman harflerle bağır çağır konuşup duruyor birileri. İçim birkaç parçaya bölünmüş sanki. Hepsi bir tarafa çekmeye çalışıyor beni. Oysa ben bilinmeyen bir yerde, kollarımı kavuşturup gökyüzünü izlemek istiyorum. Kavgadan, gürültüden, yarıştan uzak olup, iç sesimden ziyade doğanın sesiyle meşgul olmak istiyorum.

Mart/2009