Acaba?

Bir tanım aranıyorum seninle her konuştuğumda. Bir kalabalığın ortasında yalnızlıktan sıkılır da insan, bir umutla, gözleri tanıdık birilerini arar ya hani etrafta... Ufak da olsa benzer duygular yakalamaya çalışıyorum kelimelerinde; olmuyor. Amacım sana yafta yapıştırmak değil; asla! Birazcık olsun anlayabilmek istiyorum seni. Ne kadar samimisin mesela? Ne kadarı sahtekârca kurduğun cümlelerin? Değer verdiğini söyleyip dururken, kendimi bu kadar değersiz hissetmemi de istiyor olabilir misin?