8 Aralık 2009 Salı

Hayat tuhaf filan değil...komik!

Algımın bu dar çemberinden çıkmak istiyorum. En acıklı sahneye kahkahalarla gülerken, birdenbire hıçkırıklara boğulan o kadın, bana benziyor mu diye düşünmekten vazgeçip, okuyabilmek istiyorum yeniden.
Çocukluğunun hiçbir döneminde "dersini yaptın mı?" diye sorgulanan biri olmadığım için belki de, görevlerini hatırlatan bir anne otoritesiyle yaklaşıyorum kendime. Bir sonuca ulaşamıyorum çünkü, ne kadar düşünsem de...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

''Yaşın kadar mumu almadığında pastalar ya da sen o kadar muma ihtiyaç duymadığında; yaşlara değil, yaşanacaklara önem vermenin değerini anladığın aşikardır''
Doğum günün kutlu olsun Hüzünkuşu:)
Balık pazarını bilirsin.Onun İngiliz konsolosluğu tarafından olan girişinden girdiğin de soldan beş ya da altıncı dükkan zaten çarşının tek giftshopu orda Murat beyi gör Abdullah'ın bana bıraktığı emaneti almaya geldim de.
Çam sakızı çoban armağanı:)
Sağlıcakla...

Parpali dedi ki...

Niye adsızsınız efendim? :)
Teşekkür ederim. Hem kutlamanız, hem de çoban armağanı için. Balık pazarı, Beyoğlu balık pazarı mı? :)
Merak ettim şimdi...