7 Ocak 2011 Cuma
Tel
Yetişmesi gereken işlerin peşinde koşarken, masanın bir kenarında, sessizce, diğer evrakların arasına karışmayı bekleyen beyaz bir sayfa, gülümsetir seni. Çünkü o sayfanın üzerine düşmüş bir tek tel saçın, senden habersiz, bir harfi koyultmuştur beyazın masumiyetinde. İnsan saçının dökülmesine gülümser mi? Gülümser işte... eğer döküldüğü yer, bir anının kalbiyse...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
"Bir anının kalbi"...Ne güzel anlatmışsın.
güzel anların kalpleri çoğalsın hep iş anlarında...
hep...
Yorum Gönder