Ne çok ses var, ne çok söz. Sürekli bir şeyler söylüyor birileri. Yorumlar yapıyor, sorular soruyor. Delicesine bir yağmur başlıyor, yavaşlıyor her şey. Şemsiyelerin altında koşturup duran insan kalabalığı nasıl da sessiz. Islanacak kadar cesaretli birkaç kişi, söyleniyor kendi kendine; belki kendinden bile habersiz.
Biliyor musun, çocuklar hiç büyümeyecekmiş gibi bugün. Ben hiç yaşlanmayacağım sanki. Zaman geçmeyecek hiç. Böyle uzun uzun yağacak yağmur; kimseye, hiçbir şeye aldırmayacak. Bütün zararlar neresinden dönüleceğinin hesabını yapacak. Ve ben, aklımda yağmurlu bir şiirin birkaç satırı ile, öylece duracağım. Başka bir şiirin satırları beni alıp götürene kadar, yine yağmura sığınacağım.
...
Burada yağmur yağıyor ama sen
Şemsiyeni almadan gel yine de
Ahmet TELLİ
29 Ocak 2010 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Biliyormusunuz, o kadar hoşuma gidiyorki kalemİnizden dökülenler..sıcak...samimi..biraz hüzünlü... biraz sevdalı...biraz tebessüm kokan...ama hep içten...yüreğinize nazar değmesin inşaallah....buralara uğramadan geçemeyecem heralde bundan sonra...
selamlar..sevgiler...
hayırlı cumalar...
merhabalar güzel duygu yüklü bir yazı emeğinize sağlık sevgi ve dostlukla...
Öyle güzel yazıyorsun ki sözler tükeniyor...
Sevgiler gönderebiliyorum sadece...
Yorum Gönder