Bu son olsun, çok yoruldum

İnsanları izledim bu sabah. Yolda yürüyen, durakta bekleyen, tıklım tıklım otobüslere, sanki çok rahat bir koltuğa oturuyormuş gibi binenleri. Kitap okuyan, müzik dinleyen; hepsinin gözleri başka bir yerlerde olsa da, baktıklarının çoğunu göremeyenleri. Dikkatle baktım onlara. Bir insana nasıl güvenildiğini, hiç tanımadığımız birini nasıl olupta sevdiğimizi düşündüm. Bir ipucu aranıp durdum, içimdeki duvarlar daha da yükselmesin diye. Bir şarkı katık ettim, içimdeki bilmecelere...