Korkma

Güneş batıyor... Bir dilek dile hadi.

Gün batarken dilek mi dilenir? Deli misin?

Yıldız kayarken, kahve fincanı tabağına kapanırken, pastanın üstüne dizili, seneler geçtikçe azalan mumlar üflenirken, ismi aynı iki insanın arasında dururken, gözüne kirpik düşmüşken diliyorsun değil mi? Yitip giden günün geceye, gecenin yeni güne ileteceğini düşünerek dileyemiyorsun ama. Dilek dilemek umut etmektir, kendine küçük sevinçler edinmektir hesapsızca. Sanki bir ağaca sırtını dayamışsında, en sevdiğin türkü çınlıyor kulağında. Olmazsa olmasın, sen üfle dileğini rüzgâra, bırak süzülüp aksın suya. Bulutlar geçsin üzerinden, yağmurlar yağsın, karışsın toprağa. Tutma içinde. Korkuyor musun yoksa?

Fotoğraf : Deniz Koçak