Bayramlık

Bayram çocukları gibi uyku tutmayan geceler geçiriyor nicedir, içimde bir yer. Sabahları uykuya hasret sarılırken yastıklara, bir anne şefkatiyle, "bak bayram geldi işte" diye fısıldıyorum kulağına. Nazlanarak kaldırıyor başını ve bakıyor, yatağının başucuna sıralanmış bayramlıklarına. Uyku bulutunun gölgelediği neşesine kavuşuyor tekrar, o kıyafetleri kendini bekler bulunca. Oysa ben, bayramlıkları çoktan kaldırmıştım hayatımdan. Sanıyordum ki, bir daha gelmez hiç bayram. Şimdi onun bu neşesine ayak uydurmaya çalışıyor, benim de bir bayramlığım olsun istiyorum, ertelenmiş mutluluklardan.