31 Ocak 2011 Pazartesi
Anı
Fındığı toplanıp tüketilmiş bahçelere, kıyıda köşede tek tük kalmış bir şeyler var mıdır diye aramaya çıkılır, sonbahar başlangıcında. Soğlama edilir yani. Ben hep sevdim o zamanlarda bahçelerde dolaşmayı. Kimseler yokken, el ayak çekilmişken. Belki de o yüzden sevdim anıları. Her şey olup bittikten sonra, bir başkasının tarihine bakıyormuşum gibi, yaşananların içinde dolaşmayı...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Hiç istemedim; "ana" iken "anı" olmasını...
nasılda güzel anlatmışsın yine...
Soğlama zamanlarının yaşama yansıdığı anlarında yaşadıkların güzel sürprizler çıkarsın karşına Parpalim...
Anılarla nefes alıyoruz artık. Anılar sanki can damarımız.
Bu arada sayfama bıraktığınız yorum gayet özetti. Teşekkür ederim dostum.
Yorum Gönder