Ağaç

Takılıp kaldığım bir şarkının, burnumu sızlatan sesiyle bastırmaya çalışıyorum herşeyi. Bir daha dinlemeyeceğim deyip, iki şarkı sonra yine ona dönüyorum. Aynı şarkıyı defalarca dinlediğimin farkına varmıyor sanki hiçkimse, içimdeki gürültü sayesinde. Dinliyorum, ağlıyorum.
Penceremin tam karşısında, mevsime direnen yeşil yaprakları olan bir ağaç var. Gövdeye yakın kısmının yaprakları sararmış biraz. Sanki içinden bir ışık süzülüyormuş gibi. Kimbilir, belki onun da içi acıyordur benim gibi?