Ama olsun... İstemek de güzel.

Hani, "bu şarkıya ağlamak için, kürtçe bilmek mi gerek" diyordu ya filmde. Ben de ağlıyordum işte, birden bire çalmaya başlayan, kelimeleri bana yabancı bir şarkıyı dinlerken. Aslında şarkıya ağlamıyordum. Ama neden ağlıyorsun diye sorsan, yanıtlayamazdım. Bir nedeni yoktu belki. Belki de anlatamayacağım kadar çok şey vardı gözlerimden akan. Bir daha yazmayacaktım, karar vermiştim o an. Böyle olması gerektiğini hissediyordum çünkü. Aynı kelimeler üzerinde dolanıp durmaktan yorgundum. Şimdi yeni şeyler söylemek lazımdı ama... Ben, bütün yenilerin gezmeye gidilecek zamanlara saklandığı bir mantıkla büyütülmüştüm. Benim bile bilmediğim bir yerde saklıydı tüm yeni kelimeler. Aramaya gidiyorum...