Tek(er)lemeler

Bir şarkıyı ilk kez dinliyormuşsun gibi dinlemek, her cümleyi içinde hissederek; hem de yıllar sonra. Tıpkı fırından yeni çıkan ekmeği, elini yaktığında diğer eline almak ve kokusuyla da içini ısıtmak gibi. Hep tökezlediğini düşündüğün bir şeylerin, eksik parçasını bulmuş puzzle gibi, bir anda nasıl enfes bir manzaraya dönüşebildiğini görmek umudu ya da hep, bir sihir gibi kıyıda köşede saklı duran ve durduk yere söyleniveren, çocukluktan kalma tekerlemeler gibi.

Komşu komşu
Hu hu
Oğlun geldi mi?
Geldi.
Ne getirdi?
İnci boncuk
Kime kime?
Sana bana.
...

09.02.2010