Uyku

Saat gecenin biri. Yine böyle bir gece yarısı, özenle yere serilip kabartılmış yatağın içinde uzandığımı anımsıyorum birden. Yine böyle deli gibi esneyip, bir türlü uykuya teslim olamadığım bir geceyi. Kapının eşiğinde durup, ne olduğunu soran, kaygının bile alt edemediği o melodili sesi. "Uyuyamıyorum." "Nazar değmiştir sana" diyerek başımı dizlerine koyduğunu, saçlarımı okşarken mırıl mırıl bir duaya başladığını. O okudukça esnediğimi, ben esnedikçe onun gözlerinin yaşardığını.
Aklımda uçuşup duran onca şeyin dışında, nazar duası niyetine bir hikâye anlatsa biri bana. Ben de bütün her şeyden arınıp, dalsam yine tatlı bir uykuya...