Çember

Renk renk sıralanmış kaldırım taşları. 3 sıra pembe, 3 sıra gri, sonra yine pembe. Sadece pembelere basarak yürümeye çalışıyorum, iki tarafı ağaçlarla çevrili yolun kaldırımını. Aklımda başka birşey yok, sadece basmamam gereken gri kaldırım taşları.
Ne dün tekrar farkettiğim değişme gerekliliği, ne kendime acıma halleri, ne bu halime kızgınlığım. Oyun oynarken topu elinden zorla alınmış, bir köşeye çekilip içli içli ağlayan bir çocuk gibi hissetmemi bile hatırlamıyorum.
“Hayatımı sahibinden satışa çıkarsam?” demiştim, bunları hissettiğim akşam.
“Ne oldu?” dedi arkadaşım.
“Hiç, hiçbirşey. Tam da bu yüzden satmalıyım ya işte…”
Yolda gördüğüm, annelerinin, babalarının elinden tutmuş, kimi paytak paytak yürüyen gülen yüzlü çocuklar, yerlere düşen sararmış yapraklar, geçen arabada çalan sevdiğim şarkı, hep pembe. Araba gürültüsü, asfaltı kazılmış yollar, bu karmaşa ise gri, herzamanki gibi. Grilere basmamalıyım…
Yağmur başlıyor. Pembe parke taşları, grilere oranla daha çabuk belli ediyorlar yağmurun içlerine işleyişini. Zaten oldum olası sevmedim yağmurda yürümeyi, şemsiye taşımayı. Ne zaman yağmurda yürüsem, başım ağrır benim. Hele de biraz şiddetliyse o yağmur damlaları, damladığı yeri ağrıtır sanki. Lisede arkadaşlarım ne gülmüşlerdi bunu söylediğimde, “sen saçını yıkarken ne yapıyorsun peki?” diye. Öyle değil işte O zamanda demiştim ama faydası olmamıştı.
Ne çok yürüdüm bu yolu ben. Ne kızgınlıklarda, üzüntülerde, sevinçlerde. Ve kimbilir daha ne duygularda. Ama hep sevdim bu yolu ve yürümeyi, bu ağaçları, tanıdıklığı.
Kafamda o akşamdan kalan soru yığınları, serpiyorum birer birer gri taşlara. Ne kadar önemsiz hissetmiştim kendimi. Ve değersiz, silik. Bir nokta gibi hani. “Ne işim var burada?” demiştim, “Niye buradayım?”. Ve “Niye böyleyim?”
Sorularım, onlardan yarattığım sorunlarım ve ben, bir çember içinde gibiyiz. İlerlemek bile başa dönmek demek. Dışına çıkmak gerek bu çemberin. Yıkıp dökme isteğim var ya hani, aslında buradan başlamalı.
Şimdi birazda dışında olma zamanı…

“şiirlerle şarkılarla
kendini avutacaksın
ya dışındasındır çemberin
ya da içinde yer alacaksın”

Kasım/2007