Gün içinde nadiren dışarı çıkabilen insanlarda görülen o garip şaşkınlık ve sonrasındaki kabulleniş, sırasıyla gelip geçti gözlerimden. Dışarıda bir hayat vardı. Biz o dört duvarın içinde saatler geçirirken de akmaya devam eden bir hayat. Yürümek ne kadar ferahlatıyordu insanı. Hoş, bazen garip düşünceler getiriyordu aklına ama...
Sadece üzerindeki kıyafetlerle, öylece çekip gitmek bu şehirden. Nereye gideceğini, ne yapacağını düşünmeden. Kimseye haber vermeden, sessiz sedasız gitmek. "17 şubat günü postaneye gitmek için ofisten çıktı ve bir daha kendisinden haber alınamadı." Çok mu iç karartıcı? Aslında benim için bir cesaret belgesi olur bu cümle. Öylece çekip gitme cesaretini gösterebildiğimin belgesi. Ama gidemedim işte. Ve bak, ilk sana anlattım aklımdan geçenleri yine.
17 Şubat 2010 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.jpg)
4 yorum:
Sevgili Tülay,
Seni son zamanlarda çok karamsar görüyorum. Bak sana bir hediyem var:
Yaşamaya Dair
Yaşamak şakaya gelmez, büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesala,
yani,
yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani,
bütün
işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani, o derece,
öylesine ki,
mesala,
kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda, yahut, kocaman
gözlüklerin,
bembeyaz gömleğinle bir laboratuvarda insanlar için ölebileceksin,
hem de
yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni
buna zorlamamışken,
hem de en güzel, en gerçek şeyin yaşamak olduğunu
bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile,
mesala,
zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak,
yani ağır bastığından.
Nereye gidiyorsunuz, peki bu güzel yazıları kim yazacak, kim bizimle paylaşacak?
DUR BE DOSTUM NEREYE GİDİYORSUN, BİZDE GELELİM:)
''Bir daha kendisinden haber alınamadı'' ????
Aklına gelecek başka cümle bulamadın mı Tülaycığım.. Yapma böyle..
Sen böyle değildin hiç..Neler oluyor??
Seninle birlikte üzüldüğümü,kelimelere dökemeyip çoğu zaman ne diyeceğimi bilemeden ayrıldığımı bil lütfen..
Acilen bir şeyler değişmeli haatında. ama senin dediğin şekilde değil..
Sevmediğin ortamlarda fazla durma. Ne bileyim daha fazla sinemaya tiyatroya git.Hatta psikoloğa git.Komedi filmleri izle.
Vardır mutlaka çaresi..
Ve unutma hepimizin zaman zaman girdiği iç sıkıntılarını sen bu kez kendin bilerek ve isteyerek uzatıyor gibisin..
Yorum Gönder