Bu sabah

O paytak yürüyüşüne gülümsemekten kendimi alamazken, çok sevdiğim bir kokuyu duymuşçasına, yanaşıp, yanağına bir öpücük kondurduğum o küçük çocuk, gözlerime öyle gülümseyerek bakmasaydı eğer; her şey çok daha farklı olurdu. İçimde bir topak halinde duran o duyguları farketmiş gibi, "beni kandıramazsın" edasıyla, o minicik elini yanağıma dokundurmasaydı ve ben, öyle tatlı tatlı gülümserken, birdenbire ağlamaklı olmasaydım; her şey daha kolay olurdu. Olur muydu?