Terzi

Ne yapsan, ne kadar dikkat etsen de sökülüveriyor işte hayat; yanından yöresinden. Her fırsatta elin o söküğe gidiyor sonra, dolanıp duruyorsun aynı yerde. Biri, iğneye geçirilmiş iplikle karşına çıkıveriyor bir gün. "Ya ipin rengi tutmazsa?" diye endişeleniyorsun. Söküğü üzerinde dikilenlerin, iki dudağının arasına bir parça iplik emanet edilirmiş; iğneye geçirilmiş iplikle aynı renkte. Ki iğne batıp da canını acıtmasın. Hiç canları acımamış mıdır, bilinmez.
O iplikler gibi işte, sözler bekliyor insan, hayatının sökük yanına yaklaşanlardan. Güzel sözler bekliyor... Ki inansın artık zarar gelmeyeceğine, elinde her iğne olandan.