Denize yakılan türkü

İstanbul'dan denizi izlemek güzeldir. Neresinden bakarsanız bakın ihtişamlıdır; gecesi de, gündüzü de. O mavi göze aşık oluverirsiniz farketmeden. Bağlanıverirsiniz delicesine. İstanbul'da deniz, hayran bırakır insanı kendine. Güzel bir kadına bakar gibi bakarsınız, çekinmeden, gözünün ta bebeğine. Oysa özlediğim o şehirde, güneşe bakar gibi bakılır denize. Gözü acır insanın bazen. Hele de akşamın karanlığı çökmüşse kente, korkuyla kolkola gelir, yanıbaşınıza kurulur o laciverdimsi sevgi. Ucu bucağı olmayan o koyu karanlık, karıştırır birbirine bütün hisleri.
Keşke kuş olup uçsam şimdi. Dalgalar kıyıya vururken, hem korksam, hem sevsem seni. Sormasam, yanıt aramasam. Sadece öyle olduğunu bilsem. Taa derinlerden bir yerden bilsem. Kalksam yerimden ve gitsem oraya şimdi. Yarım kalmış umutlar da gelir peşimden belki?