Güneş

Bu sabah öyle kalabalıktı ki otobüs. Arka kapıdan inatla binen teyzeyle kafa kafaya geldik yolun bir kısmını. Ama o halde bile, otobüs yokuşu tırmanırken denize baktım ben, bulduğum ilk aralıktan. Baktım, kız kulesi yerindeydi. Kuşlar vardı uzaklarda uçuşan. Güneş vurduğunda yüzüme, kapadım yine gözlerimi. Bir türlü sevememiştim şu güneş gözlüklerini. Başka biri oluyordum taktığımda sanki. O yüzden güneşle oyun oynadım bu sabah da. Kimbilir hangi sabaha kadar sürecek, bu oyun daha?