Hani bir yağmur yağar da bazen

"Hâlâ onun için mi üzülüyorsun?" diye soruyorlar bana. Yüzümde bir şaşkınlık ifadesiyle kısacık bir an, bir şeyler aranır gibi bakıyorum yüzlerine. Ne bileyim, belki unutulmuş bir kelime aradığım, yutmaya çalışırken ağızlarının kenarından dışarı taşmış. Kırmamak, üzmemek için hep saklanmış. Oysa bilmiyorlar, bütün cümlelerden haberdarım ben. Bazen kelimelerle ne kadar iyi dost olduğumu unutuyorlar. Kimin ağzından çıkmışsa benimle ilgili bir cümle, nasıl oluyorsa, ilk bana uğruyor, bilmiyorlar.
"Hayır" diyorum. "Ben onu çoktan unuttum"