"Bir taşra çocuğu sıfatıyla özlemeyi bilmiyorsanız denizi
Kaybettiniz (benim gibi)"
diyordu Oğuz Atay. Dolmabahçe'de, o deniz kıyısındaki çay bahçesinde, güneşin ısrarla gözümün içine girmesine bile aldırmadan, denizi izlerken aklıma geldi bu satırlar. Gelip geçen vapurlar, bir fincan çay ve birkaç kelime. Bazen hayat, bundan fazlası değil işte.
24 Ekim 2010 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Nasıl da güzel anlatılmış o his..Ağzınıza,yüreğinize sağlık..
Ya da Kızkulesi'nde..
Yorum Gönder