Perde

Karşı binanın, yağmurla birlikte kirli bir kırmızıya bürünen dış cephesine bakan, üçüncü kat penceresinin bir kanadı açık. Yağmurun, bir yaz esintisi naifliğinde yağdığını sanan hanım, yardım dilenircesine, bir kısmı pencerenin dışında sallanan perdeden habersiz, dolanmakta evin içinde. Perde beyaz bir bayrak sanki... perde, kıyıdan el sallarken, için için ağlayan bir yalnızın mendili.
Kadın, rüzgârda uçuşan eteğini zapt etmeye çalışırcasına, kornişte topluyor perdeyi. Ve bütün yaşadıklarının ardından bakarcasına, başı dik, ama aynı oranda hassas, kapatıyor pencereyi.