Sayıklamalar

Çiçeklerim var... Yastık kılıfımı süsleyen rengarenk çiçekler büyütüyorum. Kimi zaman gözyaşlarımla suluyorum onları. Gecenin karanlığında gözümün içine bakıyorlar.
Sokağı sahiplenmiş başıboş köpeklerin havlamaları, salına salına yürüyen birkaç kişinin, adresi belirsiz konuşmaları uğruyor ara sıra odama. Affedilmeyi bekleyen bir suçlu gibi dikiliyorum uykunun kapısında. Ne yapsam olmuyor.
Ağaçlar hayâl ediyorum, deniz köpüğü rengi duvarlarımda. O ağaçların dallarında gezinmek için belki, perdeyi savurup duruyor rüzgâr. Engellerini kaldırıp, izin veriyorum hayalime ortak olmasına. İçeri yayılan serinlikle birlikte, gözlerimin önünde sağa sola salınıp duran bir obje oluyor yorgunluğum. Hipnotize olmuş gibi, derin bir uykuya dalıyorum.