18 Mayıs 2010 Salı

Numaralar

738 numaralı otobüs durağından başladım bu sabah yolculuğa. İlk defa farkettim ki, otobüs duraklarının numaraları varmış. 1 neresi acaba? Artık aklım hangi düşüncelerin sarmalına dolanıp kaldıysa, indiğim durağın numarasına bakmayı unuttum.
Oysa hayat çok daha garip bir şey. Mesela ilk sevgilimin telefon numarasını ezbere biliyorum hâlâ. On sene öncesinden kalan numaraları niye hatırlıyorsam artık. Ya da ne anlamı varsa? Ardından bir şiirin o satırları geliyor aklıma.

Sadece benim seni anladığım,
kimsenin unutmamak için defterine not düşmediği,
ama hayatımda hep bir dipnot olarak kalan
kendi yasaklarım gibi unutmuyorum seni *

Bu şiiri ilk ne zaman dinlemiştim hatırlamıyorum ama...

*Bugün değil yarınsın sen/Ferhat Tunç

6 yorum:

MAVİ TUTKU dedi ki...

İlginç..17yaşında çalıştığım yerin telefonu var aklımda.. Ama sanırım önemli olan akılda kalanın akla geldiğinde ki an..anlamlı veya anlamsız olması sanırım..kalması değil.

Elif Gizem dedi ki...

"Kendi yasaklarım gibi unutmuyorum seni..."

Ve bir yasak olduğunu hatırladıkça aşmak istiyorum belki de engelleri...

Çınar dedi ki...

Ben 20 yıl önceki birçok telefon numarasını hatırlıyorum. Gerçekten ne anlamı var ki, tamamen anlamını yitirmiş şeylerin beynimizde yer etmesinin. Oysa hatırlamam gereken şeyleri bazen unutuyorum:(

Sevgiler

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

..ilkler hiç unutulmaz dostum.

Sevgiyle kal.

Parpali dedi ki...

Dostunun tüm duygularından arındığına inansa da, bazı şeyleri duyduğundaki tavrına anlam verememiş ve kırılmıştır belki o da?
Ya da dediğin gibi, hayat belki daha da gariptir. Onu da değiştirmiştir.
Söylemek istediklerini her zaman söyleyebilirsin. Bunları yorum olarak yazmaya ihtiyacın yok ki...

Galeni dedi ki...

Dostum ne duymuş? Ve her ne duyduysa, dostuna sorup doğrulatma gereği bile duymamayacak kadar onu inandıran ne olmuş?
Dediğim gibi kızgın değilim ama anlam veremediğim bu haksızlığa isyan ediyorum sadece. Hep mi sırtımdan vuracak hep mi arkamdan oynayacak bu hayat.
Söylemek istediklerimi mesajla söylediğimde bir cevap alabilseydim ihtiyacım olmayacaktı yorum olarak yazmaya...
Tekrar soruyorum dostuma. "ne duydun?"
en azından mail adresimi hatırlıyorsundur...