Belirsiz

Sabah evden çıkarken bugüne dair bildiğim tek şey, çok sıcak olacağıydı. Güneşin yüzümüze gülüp, sonra rüzgârla işbirliği içinde bizi üşüttüğü günler geride kalacaktı artık. İlk defa kısa kollu giyindim bugün. Bir garipsedim kendimi. Ofise doğru yürürken yaya geçidinin tam ortasında duran otobüsün herkes önünden geçerken, arkasından geçtim ben. Doğrusu bu olduğu için mi, onlar kadar cesur olamadığım için mi, yoksa birazcık yalnız kalabilmek için mi bilmiyorum. Ve sonra sevdiğim o şarkının tam ortasında bitti müzikçaların şarjı. Dondurmasını elinden düşürmüş çocuklar kadar şaşkın yürüdüm kalan yolu. Sokağın sesini katıp içime, getirmeye çalıştım o şarkının sonunu.



Yalnızlık.
her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın, bir yaşama sırasında.
Tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir.
Kıymetini bilmelidir, dedi.
Yalnızdır insan.
Hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
Kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur, şehir şehir ülke ülke.
Kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da.
İnsan bir ölümü istemez, bir de ondan beter bir yalnızlığı,
ama ikisi de muhakkak gelir başına, bir yalnız yaşama sırasında.
Ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var, dedi.
Tek çaresi aşktır, bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın.
Aşk da zaten, iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır, dedi.
Aşık olun,
gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı.
Nasılsa ayrılık, insanın tek kişilik yalnızlığını özlemesi.
Sade ölüm değil, ayrılık da yaşamın emri.
Evet söyledi
ya da ben duydum.
Duyduğuma göre elbet bir ses söyledi, bu söylendikçe usulen söylenir olan sözleri.
Evet duydum, söyledi.
Her duyduğumda ağladım.
Pek çok ağlayışım sırasında duydum.
Kalbim tutanak tuttu duyduklarıma.
Soruldu, dedi, cevap alındı.
Yaşamak, dedi, tek marifetiniz -biraz özen gösteriniz.
Zulüm, kimse zalimlik yapmayınca biter -mazlumlar dahil, dedi.
Ama yapmayın, o daha bir çocuk, dedi tanrı.

Ya gördüm neyleyim,
insanlar vardı duvarın içinde.
Ya ben hep duvara konuştum
ya da duvar değil konuştuğum, içinde insanlar var.
Nedense beni anlasın istedim, içinde insan olan duvarlar.
Bilmiyorum,
belki de ben gerçekten delirdim,
onlar haklı belki de.
İçinde değil duvarların insanlar,
sadece arasındalar.

(Bana Bir Şeyhler Oluyor oyunundan)