20 Ekim 2010 Çarşamba

Belki

Gitmeye karar verdi, şu zaman gidecekti filan derken; en sonunda gitti işte. Az önce telefonun bir ucunda annesi, diğer ucunda ben, hakim olamadık gözyaşlarımıza. Bazen her şeyin elimden kayıp gittiğini düşünüyorum. Keşke bugün daha bir özenseydim kendime. Ne bileyim makyajım makyaja benzeseydi biraz. Belki o zaman akmasın diye ağlamazdım.

6 yorum:

beenmaya dedi ki...

ya içinden yağan yağmuru nasıl durduracaktın be güzelim...

Adsız dedi ki...

içine akıtmadığın iyi olmuş.. makyajı boşver.

ayşegül dedi ki...

iyi ki saklamamışsın yüreğindekleri..

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Boşver içinden geliyorsa ağlamak çok
iyidir genç dostum.

mahtan fefalas dedi ki...

Çocuktum, canım yandığında bağıra bağıra ağlardım. Büyüdüm ve ağlamanın sadece gözden akan yaş olmadığını anladım.

aysema dedi ki...

"Sen ağlama, dayanamam..."