Kayıp

Ve yağmur yağar, yağar... Taş binaların arasından süzülür, bir yol bulur kendine. Ben bulamam. Defalarca dinlediğim şarkıların, hayatımın anlamı olduğu zamanları özlerim. Bulutları bir şeylere benzetmeyi; pencereyi açıp, rüzgârın omzuma dokunan bir el gibi, usulca içeri girmesini özlerim. Heyecan duymayı, o heyecanın içine karışmayı özlerim. Bütün özlemlerim birleşir ve ben, kaybolurum gri bir bulutun içinde. Ararım kendimi... bulamam.