Ya hepsi ya da hiçbiriyim

Gece soğuktu, usulca koynuna girdiğimde. Sızladı içimde bir yerler. Gittikçe koyulduğunu hayal ettiğim gökyüzünün laciverdiyle sarıp sarmaladım kendimi, sakındım ay ışığından. Işık vurmasın istedim yara almış umutlarıma. Oysa yara almazdı umutlar, vazgeçerdi insan yalnızca. Vazgeçtim... Vazgeçmekten vazgeçtim.
Seslendim içimin en uzak diyarlarına. Kimi zaman yenilgiyi kabullenememiş, kimi zaman bir inatla tutturmuş mızıkçılar gibi, bir köşede omuz silkerek oturma dedim. Bir düzene koydum, son an telaşına kapılmış gibi, bir karmaşaya boğulmuş düşüncelerimi. Sessizliğimi dinledim.
Yumuşak uçlu kalemlerimi, silgimi, suyumu-şekerimi, yanımda bulunması gerekli kimliğimi kontrol ettim bir kez daha. Hazırdım artık bütün sınavlara...


Üstelik bir şansımız var. Kimse yapabileceğimize inanmıyor./Devrim Arabaları