İnadına

Kesilmiş bir ağacın geride kalan kurumuş kökünde, ben buradayım diye haykırıveren bir çiçek gibiyim. Ben buradayım diyor ya hani şimdilerde güneş, mavileşmeye çalışan bir gökyüzünde; ben buradayım diyor umutlu yanım, içimdeki hüzünlere. Yok, susmayacağım artık, sen bir köşeye çekilip duymak istemesen de.
Şiirler okuyup, şarkılar söyleyeceğim sana. Başka insanların hikâyelerini anlatacağım. Dinlerken bazen güzelliklere hayran kalacak, bazen yalnız olmadığına inanacaksın. İnanıp başka bir dünyanın olabilirliğine, birilerinin elinden tutacaksın. Yollara çıkacak, yolcu olacaksın yeniden. Gözlerinde korkularla, ellerin titriyor olsa da uzanırken, tutacaksın. Yüzmeyi bilmediğin halde, nasıl sırtüstü bırakmışsan kendini suya, işte tıpkı öyle bırakacaksın şimdi kendini, hayata.

Fotoğraf : Gülay Aslantaş