10 Haziran 2009 Çarşamba

Hadi...

Neden hep eksik kalıyor söylediklerimiz? Neden dilimizin ucuna kadar gelmişken yutkunuyoruz biz ve içimizde parça parça bir yerlere gizliyor kelimeler de kendini? Neden bir gülümseyişin, bir dudak büküşün ya da bir baş çevirişin ardında saklıyoruz, içimizde dönenip duran kaçak kelimeleri? Halbuki tam yeri, tam da zamanı değil mi?
Öfkeliyken değil, çaresizken de değil belki. Ya da sarhoşken... Söyleyeceklerinin güvenilir olmadığını bildiğin tüm zamanları çıkar aklından. Ama ya diğer zamanlar? Geçip gitmesine izin verdiğin onca an, tam da hakedilmişken her harf, kaçırılmış değil mi?
Öyleyse sus yine... Derin bir of çek hadi. Elin çenene yanaşırken gözlerin saklanacak kuytu bir köşe aransın. Değil yeni bir soruyla, soran bakışlarla bile karşılaşmayasın. Hadi yutkun bir kez daha ve unuttum san yine. Aldanmayı marifet sayanlardan ol hadi sen de...

8 yorum:

aysema dedi ki...

" Unuttum! " sanmakla unutuluyor mu ki Sevgili Parpali? Keşke o kadar kolay olsa...

Sevgiler...

Gülüş dedi ki...

Bence susmamalı.Tuttuğun şey seni yiyip bitireceğine karşındakini yesin:)(tabii haklıysan)
Susarak hiçbirşey çözüme kavuşmaz.İçe atılan kelimeleri, gün ışığına çıkartıp konuştursak, dile gelseler, neler neler çıkar ortaya? Keşke yazmak kadar kolay olsa susmamak da dimi:)Yinede bir yerden başlamalı.Hiçbir şey için geç değil:)Susma sustukça sıra sana gelecek diyip iyice suyunu çıkarayım bari:P :)

zihni örer dedi ki...

söylenmesi gereken sözcüklere kelepçe vurlduğunda, bir süre sonra kelepçenin pası geçiyor o sözcüklere. Kendi keyfine bırakıldığında o susuşlar, Pas zamanla çürütüyor. Zamanında söylenmeyen söz böylece çürük birer harf yığınından başka şeye benzemiyor.

Susmak ve konuşmak, zamanın ve zeminin kolları arasında bir gitar gövdesi gibi. Nasılı ve niçini de gitarın üzerindeki teller... o teller ki, ustasının akorduna muhtaç her zaman.....

Medeni cesaret kelepçenin rakibi, haklılık ve birikim de pas'ın korkulu rüyası....

sevgiler....

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Unutmak diye bir şey yok ki Parpali
Hoş geldin yeni sayfana, sevgilerimle:)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Unutmak diye bir şey yok ki Parpali
Hoş geldin yeni sayfana, sevgilerimle:)

Zeugma dedi ki...

Unuttum sanmamalı,haklısın Parpalicim..
Kim ne derse desin, aklına geleni o an söylemeli..
Derin bir ''offf..'' tan daha hayırlı ve asıl marifet bu..

Ne güzel yazmışsın yine..
Öpüyorum..Sevgiler...

laleninbahcesi dedi ki...

dilimin ucuna gelipte söylemekten vaz geçersem o gece uyuyamıyorum ama bazen de dilin ucundakini söylemedimde iyiki dediğimde olmuştur. Galiba söylenecek her şey söylenmeli.

geçkalmadımki dedi ki...

Sevgiler Tülay'a...