20 Temmuz 2009 Pazartesi

Deli diyorlar sana...

Asipena'ya...
Memleketinin çok uzağında bir ülkenin, sana yabancı sokaklarını adımlarsın. Görüntüler, insanlar, kokular, konuşulanlar başkadır. Ne kadar kendini oyalamaya uğraşsan da, ardında bıraktıklarının yokluğu canını acıtır.
Her sabah, bir rüya olmasını dileyerek açarsın gözlerini yeni güne. Ama gördüğün yine yabancılıktır! O an gözlerini sımsıkı kapatıp, gördüklerini inkâr etmek istersin. Çocuklar gibi ellerini kulaklarına siper edip, o yabancı sesleri duymayasın diye, bağırıp çağırmak istersin. Ama olmaz, olmaz işte!
Ayaklarını sürüye sürüye çıkarsın yollara. Günler geçer, haftalar, aylar geçer; alışamazsın. Sesini özlersin sevdiklerinin, kokusunu özlersin annenin yemeklerinin. Öylece durup izlediğin manzarayı, adımladığın kaldırımları, keyifle içtiğin çayı özlersin. Ayrıntı sandığın birçok şeyin, aslında ne kadar önemli olduğunu farkedersin. Kendine anlatırsın derdini... Gözlerinin içine bakmadan kendinle konuşursun... Birileri sana deli der, aldırmazsın. Özleme bu kadar dayanabiliyorken, deli olmayı ödül bile sayarsın.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Nerdesiniz…
Ey uçan martılar boğazın esintisi
Nerdesin Beşiktaş vapuru Kadıköy iskelesi
Nerdesin İstanbul …

Kaybolmuş bir kentin yalnız çocuğuyum şimdi
Nerdesiniz hayallerim! nereye gittiniz
Yeşilçam sokağı sendemi!
Hepiniz beni terk mi ettiniz

Zirvesinde huzur bulduğum, kuş olup uçtuğum
Memleketim dağları…
Nerdesin Munzur mor benekli alabalık
Anam babam sevgilim nerdesiniz

Tek kişilik bir oyun oynuyorum şimdi
Tam bir dram…
Hüzünle atıyorum bir bakış
Ne seyirci var ne alkış

Tiyatro salonları, seyirciler nerdesiniz
Nerdesin sahneyi paylaştığım dostum
Nerdesin gözyaşım, hüznüm, aşkım
Yalnızım yalnızım yalnızım…

Gökhan Tunç

04/04/09 sabaha karşı 4... arabistan

deli diyorlar bana desinler değişemem... yazı için saol tülayçikimi