20 Ocak 2011 Perşembe

Tuz

Bir kitabın sayfalarını çevirir gibi, yastığın bir ucundan diğer ucuna taşıyıp duruyorum, uyku tutmayan başımı. Aklımda dolanıp duruyorsun. Bir sarmaşık gibi dolanıyorsun yüreğime. Onca sıkıcı düşüncenin içinde, yeşerip gülümsüyorsun bana. Oysa ki ben seni, hiç öyle gülümserken görmedim.
Bir bilsen, içimdeki deniz nasıl da köpükleniyor adın geçtiğinde. Bembeyaz bir köpük olup seriliyorsun denizlerimin üzerine. Martılar salınıyor sanki dört bir yanımda. Ve ben, sana dair umutlarım bir vapur kadar güvende olsun istiyorum, o denizin tuzunda.

1 yorum:

Unknown dedi ki...

ayn, şın, kaf, aşk namı diğer sarmaşık, kendi ayakları olmadığı için dolanmak için başka birisine ihtiyaç duyan şey.