6 Ekim 2010 Çarşamba

Şimdi sen gidiyorsun ya...

Boğazımdaki ağrının, bir sevgiliden çok daha vefalı olduğu bir Ekim akşamı, belki de son defa yürüdük Kadıköy sokaklarında; içimde koca bir boşluk. Hiçbir kelimenin, hiçbir gülüşmenin dolduramayacağı kadar büyük. Özleminin bile dolduramayacağı bir boşluk.
Yolun açık olsun dostum.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Dostun dönene kadar sen de şu boğazındaki ağrıdan kurtul. kadıköy gene şenlenir belki.. Gene yürürsünüz..

beenmaya dedi ki...

"Sustuğum yer öyle büyük ki sadece sen değil, sana dair olan herşey; sevgim, saygım, gücüm, zayıflığım, yarıda kalan sözlerim, düşlerim, tarifsiz kırgınlığım, tek başınalığım, doğrularım, yanlışlarım hepiniz sığıyorsunuz içine...Yine de koca bir boşluk kalıyor geriye. Hiç kimsenin dolduramayacağı. Sen gelmedikten sonra..."

diye yazmıştım ben de bir zamanlar. şimdi mi? o hiç gelmedi ve o boşluk içimde bir yerlerde hep kaldı...