31 Ocak 2011 Pazartesi

Anı

Fındığı toplanıp tüketilmiş bahçelere, kıyıda köşede tek tük kalmış bir şeyler var mıdır diye aramaya çıkılır, sonbahar başlangıcında. Soğlama edilir yani. Ben hep sevdim o zamanlarda bahçelerde dolaşmayı. Kimseler yokken, el ayak çekilmişken. Belki de o yüzden sevdim anıları. Her şey olup bittikten sonra, bir başkasının tarihine bakıyormuşum gibi, yaşananların içinde dolaşmayı...

5 yorum:

Efsa dedi ki...

Hiç istemedim; "ana" iken "anı" olmasını...

melaiqe dedi ki...

nasılda güzel anlatmışsın yine...

melaiqe dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Zeugma dedi ki...

Soğlama zamanlarının yaşama yansıdığı anlarında yaşadıkların güzel sürprizler çıkarsın karşına Parpalim...

Profösör dedi ki...

Anılarla nefes alıyoruz artık. Anılar sanki can damarımız.

Bu arada sayfama bıraktığınız yorum gayet özetti. Teşekkür ederim dostum.