20 Nisan 2011 Çarşamba

Çarşamba

Sen yalnızlığı yakından gördün mü hiç? Ben gördüm. Bahsedildiği gibi değilmiş hiç. Ben daha iri yarı bir şey bekliyordum. Biliyordum, başından beri biliyordum. Nerden biliyordum bilmiyordum ama, biliyordum işte. Olsa olsa bir Çarşamba günü olurdu bu. Zaten hep daha bir yalnız uyanmışımdır Çarşamba günleri. Ne olacağı belli olmayan bir haftanın tam ortasında. Yapayalnız./Y.Erdoğan


Her şey birdenbire anlamını yitirir bazen. Kendini hiçbir şeye ait hissedemezsin. Yağmura, güneşe, küsmeye, barışmaya, umuda ya da üzüntüye... öylece kalıverirsin bir boşluğun tam göbeğinde.
Masanda duran bir bardak suyun içinde kabarcıklar oluşur, hevesle doldurduğun cam bardaklardaki çaylar soğur, şarkılar hiç bilmediğin bir dilden sesleniyorlarmış gibi dolanır durur odanın içinde. Niye olur bilmem ama bazen olur öyle.

5 yorum:

novella / विश्व dedi ki...

ben tam da tarif ettiğin gibi bir hal içindeyim bugünlerde...

laleninbahcesi dedi ki...

olmaz mı olur... Bir keresinde etrafımdakilerin hepsi hiç anlamadığım bir dilden konuşuyorlarmış gibi gelmişti hatta.

siyah karabatak dedi ki...

özlüyorum bazen kendi yazılarımı özler gibi senin yazılarını...
sıcacık sanki burası
neden bilmiyorum dost evi gibi...

Pilli Petro dedi ki...

valla yakınımda bi yerde misin diye şüphelenmeden duramıyorum :DD o kadar mı ben anlatılır ...

Newbahar dedi ki...

Profil resminin altında yazdığın gibi...

İŞTE ÖYLE!

başıboşluk hikayesi bizimkisi zaman zaman kapımızı çalan!