4 Eylül 2011 Pazar

Bir şiir, bir şarkı

YAZ BİTTİ

yazın bittiği her yerde söylenir
söylenmeyen şeyler kalır geriye

ve sonra hiç bir şey olmamış gibi
ağır, usul bir hazırlık başlar
uykuya benzer yeni bir mevsime

orda burda,ev içlerinde,kır kahvelerinde,deniz kenarlarında
incelen yazın akşam esintilerinde
zaman usulca sıyrılır aramızdan
ta içimizde duyarız gelecek günlerin geçmişini
başka ne gelir elimizden
büyük bir uzaklığa gülümseyerek
geçiştiririz
ıskaladığımız şeyleri

yatıştırıcı rüzgarlar
dışavurur içimizdeki lodosu, poyrazı, günbatımlarını
saklar bizi
gözlerimizdeki hüzne 'dinginlik' adını verir
'seni iyi gördüm' diyenler
biz de iyi hissederiz kendimizi
elimizden başka ne gelir ki?

köşe başları, akşamüstleri,kokular
tozar gider zamanın boşluğunda
karışır anların kuytu belleğine
belki sonraları bir gün
hatırlanır aynı kederle
yazın bittiği her yerde söylenir
söyleyenler inanır bir şeylerin sahiden bittiğine
yaz biter
eskir geceler,serin,hüzünlü
yeni mevsime hazırlık: ömrün teyel yerleri
bir yanı telaş,bir yanı ürperten yaz sonu ikindileri
çıkarır sizi dalgın derinliğinizden
yaşadığınızı duyarsınız teninizde
bir zamanlar okumuş olduğunuz kitapları özlersiniz
sıcak odaları, beyaz, temiz yastıkları
ahşap panjurları
yaz bitti
bitmeyen şeyler kaldı geride

yaz bitti
yaz bitti
yüksek sesle söylüyorum bunu kendime
her yerde söylendiği gibi
yaz bitti
yaz bitti
hiç bir şey hiç bir şey
hiç bir şey
yalnızca üşüyorum şimdi

Murathan Mungan



7 yorum:

bay tükancı dedi ki...

bitmeyen şeyler kaldı geriye...

Adsız dedi ki...

Çok güzel bir şiir.Bir çok yerde de gördüm aynı paylaşımı.

Yaz bitimi insanlarda hüzne neden oluyor sanırım.Ama ben seviniyorum yaz bittiği için;sıcaklardan nefret ediyorum.

Adsız dedi ki...

Paylaşım için teşekkürler.

Adsız dedi ki...

Yaz bitti yapı paydos (mu)
:)

Vladimir dedi ki...

Bu "operayı" bir zamanlar çok sevdim. İiçinde yer aldığı kitabın adı "yaz geçer"di. O kitaptan çok satın alıp çok kişiye hediye ettim. Derken günlerden bir gün, İzmir'de bir kitap fuarında yazarına imzalattım bende kalan son kitabı. "Yazınca da geçmeyen ile" notunu düşerek imzaladı benim için. Bunu kimbilir kaç yüz kişiye daha yazmıştır? Ama o ana kadar ben yaz kelimesindeki kelime oyununu anlayamamıştım. İyi bir şiir okuru değildim o zamanlar. Bundan sonra kelimelerin anlamlarını daha iyi öğrenmeye verdim kendimi.

Bu da böyle bir anım.

Gidiyorum :)

nil dedi ki...

şiir güzel ama müzik gölgesinde kalmasın isterim, haksızlık olur :) kardeş türkülerin son albümü, dinlenesi, sevilesi..

Yazgüneşi dedi ki...

bu şiir içimi acıtıyor..
...
ama her güz başlangıcı hep zihnimde dans ediyor :)