Bir yer var mı bildiğin?

Kalem kutumdaki kalemlere kokusu sinen rengarenk silgilerimi özledim. Ve sulu boyalarımı. Yarım bardak suda bir duman gibi dağılan renkleri; sarıyı, maviyi, yeşili. Resim defterinin suyla kabarıp şekil değiştiren sayfalarını, şekliyle birlikte değişen yaprak çevirme sesini özledim.
Özledim, çünkü gün geçtikçe azalıyor hayatımdaki kokular ve renkler. Yankılanıp duruyor etrafımda ama gerçek değil artık bu sesler. Yorgunum... Hafızamdan silinsin istiyorum, tüm kötü izler...