Korkusuz

Sevmediğin bir yemeğin lokması nasıl büyüdükçe büyürse ağzında, öyle büyüdü içimde, ardımda kalan yılların sayısı. Onca yılı ben mi yaşamıştım? Ben mi geçmiştim onca yolu? Bu kadar çabuk mu?
Korkuyorum. Yaşlanmaktan değil. Hele ölmekten, hiç. Korkuyorum şiirde dediği gibi, yaşamayı bilmediğimden belki...



İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi birşey vermedigi için.
Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için.
William Shakespeare