19 Eylül 2010 Pazar

Gün gelir unuturmuş insan, en sevdiği hatıraları bile...

Bir insanın gözlerinin renginden daha zor unutuyorsanız, bakışlarındaki ifadeyi, hafızanın parlaklığından korkmaya başlamanın vaktidir artık. Çünkü unutmak gerek bazı şeyleri. Hatırlamak... evet güzeldir. Olduğu gibi kabullenmektir geçmişi. İçinizi kemiren şeylerle gülücükleri, aynı yerde muhafaza edebilmenin, hediye paketine bürünmüş hâlidir. Ama unutmak... en gerekli şeydir bazen. Her seferinde kendine dönüp, "bunu nasıl yapar?" diye sormamak için. Bazen kendi nedenlerini bile anlayamazken, bir başkasının nedenlerine kafa yormamak için. Hâlâ bir hayale inanabilmek için, unutmak güzeldir.

4 yorum:

Selma Tasarım dedi ki...

Bazen öyle bir zaman gelir ki nasıl unuttuğuna bile hayret eder insan

Evren dedi ki...

unutmak; kendi doğallığında yitip gitmesidir geçmişin. kendine, kendi bildiğince sünger çekmesi. bu nedenledir ki, unutttuğunu bile unutur insan zamanla... belki de en güzel, unuttuğunu bile dile getirememektir. unutmak, hatırlamak gibi gelir bana.

laleninbahcesi dedi ki...

Tülaycım çok gariptirki unutmak istediğin her şeyi çok iyi hatırlarsında bir sürü güzel şeyi unutursun... Annemin sesini ölene kadar unutmam inşallah ...

Elif Gizem dedi ki...

Unutmak, unuttuklarımızın boşalan yeriyle geleceğe yer açmaktır.