25 Aralık 2010 Cumartesi

Zaman

Bazen bunaltıcı bir yavaşlıkla geçer günler. Beklediğin bir şey varmış da, bir türlü tüketemiyormuşsun gibi zamanı. Hep aynı yerde durduğunu sandığın akreple yelkovan. Yapılması gereken bir iş için inatlaşan kardeşler onlar. "O yapsın!" "Hayır o yapsın!"
Anne kızgınlıkla yerinden kalktığında duyulan pişmanlıklar. "Bırakın ben yaparım!" İşte o an, bir bakıyorsun ki, geç olmuş. Uzun uzun vakitleri, inatlaşarak elimizden almış zaman...

3 yorum:

yaprak dedi ki...

Ben bu blogu çok seviyorum.

MERVE dedi ki...

bu blogu her açtığımda Kazım Koyuncu ya bakıp altta yazan yazıyı okuyorum..ve zaman başlıklı bu postunda bugün daha anlamlı oldu bende .. zamansız ölümler de vardır..

novella / विश्व dedi ki...

ne güzel olmuş güzel yüzün... kelimelerin gibi sade ama çok şey anlatıyor...