17 Şubat 2011 Perşembe

Kuşlar

Metronun Osmanbey durağı civarında rastlıyorum onlara. Gökyüzünde yüzlerce kuş. Bir ressam edasıyla oradan oraya fırça savuruyorlar sanki. Sonra yine o laciverdimsi gökyüzü açıkta kalıyor. Onca kanat çırpınışına tanık olduğu kuşları hiç barındırmamışçasına, öyle, apaçık. İşte o an kuş olmak istiyorum... ne ilk, ne de son defa.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Hadi ol sen kuş :) Sonra biri sana rastlar da adını anar belki..

beenmaya dedi ki...

ben de bir adam okuyorum bir öyküde. başının üzerinde sürekli bir sürü kuşla gezinen bir adam. iyi mi kötü mü bilemeyen ne onlarla ne de onlarsız bir yere gidemeyen...

nadarû dedi ki...

içimizden kuşlar geçiyor mavi kanatlı...
sal gitsin umuda...
kafesinde hiç bir kuş kalmasın..

Profösör dedi ki...

İstersen kuş olabilirsin. Uçar gidebilirsin.

laleninbahcesi dedi ki...

sığırcık kuşları onlar Tülaycım...İstanbulun süsleri...
Yüreğinde uçan kuşlar sana bu güzel cümleleri yazdıran...